Liman işçileri ve demiryolu işçilerinin kurduğu iki takımın yolları dostluk adına, endüstriyel futbola karşı, Faşizme karşı Adana'da çakıştı. Livorno İtalya'da 170.000 nüfuslu Toskana bölgesi içinde yer alan 1921 yılında İtalyan Komünist Partisi'nin doğuşuna tanıklık etmiş bir kent. Maçlarında taraftarı Enternasyoneli söyler, CHE posteri açar, orak çekişli bayrakları sallar. Paranın Allah-Kitap olduğu böyle bir dünyada baskılara, zulme inat direnen, insanın insana zulmetmediği, sermayenin emeği ezmediği, emperyalizmin kanlı elinin insanların alın terinden çekilip özgür ve güzel dünya hayallerinin kurulduğu bu tribünlerdeki tüm yoldaşlara selamlar. Güzel günler yakındır umarım. Son sözü ölümsüz devrim şehidi Deniz Gezmiş söylesin; “Yaşasın tam bağımsız Türkiye! Yaşasın marksizm-leninizm! Yaşasın Türk ve Kürt halklarının kardeşliği! Yaşasın işçiler, köylüler! ..."
5 Eylül 2009 Cumartesi
Yoldaş Livorno
Liman işçileri ve demiryolu işçilerinin kurduğu iki takımın yolları dostluk adına, endüstriyel futbola karşı, Faşizme karşı Adana'da çakıştı. Livorno İtalya'da 170.000 nüfuslu Toskana bölgesi içinde yer alan 1921 yılında İtalyan Komünist Partisi'nin doğuşuna tanıklık etmiş bir kent. Maçlarında taraftarı Enternasyoneli söyler, CHE posteri açar, orak çekişli bayrakları sallar. Paranın Allah-Kitap olduğu böyle bir dünyada baskılara, zulme inat direnen, insanın insana zulmetmediği, sermayenin emeği ezmediği, emperyalizmin kanlı elinin insanların alın terinden çekilip özgür ve güzel dünya hayallerinin kurulduğu bu tribünlerdeki tüm yoldaşlara selamlar. Güzel günler yakındır umarım. Son sözü ölümsüz devrim şehidi Deniz Gezmiş söylesin; “Yaşasın tam bağımsız Türkiye! Yaşasın marksizm-leninizm! Yaşasın Türk ve Kürt halklarının kardeşliği! Yaşasın işçiler, köylüler! ..."
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
yaşasın proletarya enternasyonalizmi
YanıtlaSilSaygılar Nazmi abime.
YanıtlaSil"Ama herkes umutsuzluğun ve konformizmin sesini dinlemiyor. Herkes kendini cesaretsizliğin kızağında kaymaya bırakmıyor. Çoğunluk, milyonlar, iktidarın sesini dinlememeye devam ediyor, ve duyamıyorlar, onlar, kulaklarının içine ölümün ve sefaletin çığlıklarını atan kan ve gözyaşlarıyla sağırlaşmışlar. Ama bir dinlenme anında, çünkü bu hala mümkün, başka bir sesi dinliyorlar, yukarıya ait olmayan, aşağılardan esen, dağlardaki yerlinin yüreğinde doğan bir rüzgarla taşınan ve onlara adaletten, özgürlükten bahseden, onlara sosyalizmden bahseden, umuttan, dünyadaki yegane umuttan bahseden sesi..." Marcos, Ağustos 1992
YanıtlaSil